එකම සුසුමද බෙදුනු අඩඵල
සදා දවනා ගින්න කුස තුල
ලන්න ඕනද දරා මල්ඵල
පහන නිවුනද හිමි සඳුගෙ ගුණ
සරා සිත මා පහල වූවද
කුඩාවුන් හට පිහිටවන්නට
යන්න වෙනවා සරා මහමග
හිමිට මිස අන් වෙනත් අයෙකුට
නොවුන ගැති මා කිසිම දවසක
සිරැර සලලුන් උකස් කරනට
ඔට්ටුවූයේ සුසුම් හිර කොට
උන්ගෙ දහඩිය දුඟද මතකය
මුදල් කොල මත අත්ල ගුලි කොට
අරන් හනිකට පැලට දිව්වේ
කුඩාවුන්හට අහර පිසිනට
කුරිරැ වදනින් මනස පෙලුවද
දනන් මා ගත උරා ගත්තද
වෛර ගින්නෙන් දැවෙන මා සිත
උන් දවන්නට රිසි වුනේ නැත
කුඩාවුන් වුවනතේ සිනහව
මකාලයි එම කුරිරැ මතකය
එදා සුසුමයි මෙදා සුසුමයි
එකම සුසුමක බෙදුනු අඩඵල.
රෙන්ටන් ද අල්විස් ලිව්වෙ, 2013 පෙබරවාරි 22 වෙනිදා.
බෙදාගත් ගූගල් ඉමෙජයක්
No comments:
Post a Comment