දරැ සෙනේ සාර බිම
ඉරිතලා ගිය වරෙක
මිනිබිරිය උකුලෙ ගෙන
හැදූ මිත්තණිය ඔබ
මහඟු ගුණ ගයමි මම
හුණුවටයෙ අසඩක්ව
ඔබ දෙපා ලඟ වැටී
රජුන් නැති, නීති ඇති
ලොවක ඔබ සමරන්න
මෑණියනි, දෙන්න ඉඩ
කුරිරැ බව හඹා යන
මිනිසුනට උරැම වුන
යකුන් නටනා අතර
අසරණව සරණවන
ඔබේ ලොව ජයගන්න
සියලු දිරි, සියලු සවි
පුදමි මම ඔබ නමට
මගෙ ආයුබල අරන්
මිනිබිරිය හා සමග
චිරාකල් වැජඹෙන්න!
ලිව්වෙ රෙන්ටන් ද අල්විස්
No comments:
Post a Comment